NUMBER 23

Аймар юм аа.. Хүн ямар нэгэн юманд хэтэрхий итгэхээрээ бүх хамаг ухаанаа алдчихдаг бололтой. Тэхээр л хүний оюун санаа ухаан бодол гэдэг үнэхээр маш сонирхолтой тайлагдашгүй зүйл байдаг. Заримдаа миний бодлоор хүн бусдаас биш өөрөөсөө л хамгийн их айж байвал зүгээр юм шигээ.. Бүх юм учир утгатай бас хоорондоо холбоо хамааралтай байдаг боловч нэг бодлын хүний ухаан санаа гэдэг хар ангал байдаг бололтой. Үнэхээр л мартий гэвэл мартаж болдог. Бүүр айчихлаа. Уг нь өөрийнхөө амьдралыг зохиол болгон үлдээе гэж боддог байлаа тэгсэн чинь тэгсэн чинь.. гэхдээ миний амьдрал ямар байхыг хэлж мэдэхгүй байна. Гэхдээ л үнэнтэй нүүр тулах ямар аймар юм бэ хүн энэ бүхнийг даван туулах хэрэгтэй гэхдээ ингэж бишээ хүн бүрт өөрийн гэсэн өмнөх амьдрал байдаг.. өмнө нь би ямар байсан нь чухал биш харин одоо ямар байгаа нь л чухал.. Хүн бүрт өмнө нь сонголт тулгардаг гэхдээ тэр л үед зөв шийдвэр гаргаж чадаж байна уу гэдгээс бүх зүйл шалтгаална. Ямар ч сонголт хийсэн гэсэн хэдий хэцүү ч гэлээ хүн хүнээрээ байх нь хамгийн чухал.. Ямартай ч энэ хино таалагдлаа. Сайн мууг нь хэлж мэдэхгүй ч лав сэтгэл хөдөлгөж чадаж байна гэдэг наддаа хангалттай гэсэн үг. За тэгээд сүүлйин үг гэвэл.. Be sure your sin will find you out.. 32-23

Хөөх бичиж дуусаад хадгалсан чинь 1 сарын 23.. за тэгээд 23-т байсан хий насаараа 23 гээд л 23-тай юм ч их байна шүү. Яанаа галзуурчих вийдээ хэхэ хүн ер нь ямар нэг зүйлийг холбоотой болгий гээд бодуул юуг ч хооронд нь хамаарал үүсгээд харчиж чадах юм шигээ.. Яг л нөгөө хармаар бол харж, сонсмоор бол сонсож, мэдэрмээр бол мэдрээд л..

Зуун жилийн ганцаардал

Анхандаа нэг л барьж авч чадахгүй дөлсхийгээд 2 ч ном уншиж дуусгасаныхаа дараа л нэг юм барьж авлаа. Үнэн хэрэгтээ төсөөлж байснаас минь хэтэрхий өөр байсан болоод ч тэр үү эхнээсээ л энгийн үйл явдал нь анхаарлыг минь татаж цаашаа юу гарах бол гэхээс, үйл явдал нь хэрхэн өрнөх бол, яаж дуусах бол гэсэн бодлоосоо болоод уншилт маань өөрийн мэдэлгүй хурдсаад байлаа. Яг л 10 жилдээ дараагийн хуудсанд юу гарах бол гэж додолдог байсан үедээ очцон мэт.. Зохиолын дүр бүрээс л өөрт байдаг зан араншингаа харж бас би оронд нь байсан бол яах байсан бол гэх асуулт урган гарч, харин дүр нь яаж байгааг уншаад асуултандаа хариулан үйл явдал хэрхэн өрнөхийг өнгөрсөн бүхнийг мартаад үргэлжлүүлэн.. Зохиолд гарч буй хүмүүсээс өөрийгөө харсандаа ч тэр үү дүрүүдийн нэрс дахин давтагдаж тухайн дүр бүрийн өөр нэг амьдрал гарч ирээд ч байгаан шиг.. Хүн бүрт л өөрийн гэсэн зовлон, ганцаардал, баяр жаргал, инээд хөөр гарч ирж тэр бүрд нь яанаа, яамайдаа гэх мэтээр сэтгэл хөдлөн, зарим үед нь хармсаж, хааяа зарим үйлдлийг нь ч ойлголгүй гайхаад л магадгүй үзэл бодолтой минь зөрчилдсөн байхл даа.. Ямар нэг зохиол уншаад дуусах бүрд л өөрийгөө аль нэг дүртэй нь адилтган бодож хааяадаа өөрийн мэдэлгүй дуурайгаад байна уу эсүүл би угаасаа ийм байгаад өөрийгөө олооод авчихвуу гэж аайдас төрдөгсөн. Энэ удаад тэр гээд хэлчих онцгойрсон дүр байсангүй. Бүгд л өөр өөрийнхөөрөө сэтгэлийг минь татаж, нэр дахин өгөгдөх бүрд л тухайн хүнийг хувилаад байгаа мэт, өөр орчин нөхцөлд хэрхэн өөр байгааг нь харж айх гайхах зэрэгцэн бодол минь дахин батлагдаад л.. Хааяа өөрөө өөрөөсөө айдаг. Бусдаас өөр юм шиг, том, илүү муу санаатай, илүү юм боддог юм шиг санагдаад,, гэхдээ сайн байхыг хүсдэг, хэн нэгэнд муу зүйл хийхгүй, муухай санахгүй, сайн зүйл хийгээд байж чаддаггүймаа гэхэд саад болоод байхгүйгээр л.. Тэдний дунд байхдаа мэдэрдэгүй ч дараа нь ганцаараа үлдэхдээ л ямар их ганцаардаж байснаа мэдэрдэг. Нэг оронд байхдаа, ярилцаж суухдаа ч, бас чимээгүй ширтэлцэн байхдаа ч аз жаргалыг мэдэрдэг тэр агшинг мэдрэхсэн. Хэхэ юу болоод хадуурчихваа.. хэхэ хайрлаж дурлах насанд хүрсэн бололтой. Хүн бүр л ганцаарддаг. Харин энэхүү ганцаардлаа хэрхэн ямар аргаар давж гарах биш юмаа үүнд хэрхэн хандаж байгаагаараа л ялгаатай бас сонирхолтой. Ямар ч гэсэн Буэндиагийн 6 үеийн 100 жилийн амьдрал бас нэг өөр нүд, бас л нэг өөрөөр харах өнцөг өгчихлөө.. Тээд хамгийн сүүлд гэвэл таалагдсан үгээрээ дуусгий. Хүн өөрийн амьдралаа зохиодог бус бусад хүмүүс миний амьдралыг зохиодог. Үүнтэй санал нийлдэггүй ч өнгөрөх цаг мөч бүр үүнийг батлаад байх юмдаа..

The holiday

Гоё кино үзэх гоё шүү гэж.. Ийм гоё сэтгэл сэргээсэн кино үзлээ шүү дээ.. Өөрчлөлтгүй, гунигтай амьдрал, эсүүл цөхөрсөн хууртсан сэтгэл хэдийгээр энэ 2 надаа байхгүй боловч эрч хүчтэйгээр амьдралдаа өөрчлөлт оруулах хэрэгтэй хамгинй хэрэгтэй зүйлээ олох ч юм билүү?? Залуу насанд үзээд алдахад буруудахгүй гэдэгдээ. Сэтгэлээ дагах хэрэгтэй, юу хүсэж байгаагаа сэтгэл хаашаа тэмүүлж байгааг мэдрэх нь.. Айх хэрэггүйээ.. Ер нь яагаад болохгүй гэж тийм биздээ?? Үргэлж юм бүхнийг тооцоолон хэн ер нь намайг шүүх эрхтэй юм бэ?? Ирэх 2 жилийг би өөрийгөө олохдоо өөрийнхөөрөө байхдаа хэн гэдгээ мэдэхдээ зориулах болно.. Урьд нь төлөвлөж байсан хийхийг хүсэж байсан бүхнээ хийж, турших гэсэн бүхнээ туршиж яагаад болохгүй гэж,, ганц олдох амьдрал шүүү дээ,, гадаа гарч гүйгээд хүссэнээрээ блогоо бичиж, бясалгалд, бүжгэнд явж бас дискод орж хүссэн зүйлээ уншиж,, одоог хүртэл бодож байдаг өөрийн хэн гэдгээ мэдэхэд зориулий.. Хүн бүрийн зөв гэж боддогоор амьдрах албагүй шүүүдээ.. Миний амаьдрал харамсах зүйлгүйгээр сайхан төсөөлснөөрөө биш байсан ч хэцүү бэрх байсан ч өөрийгөө хуурахгүй.. Жинхэнэ юу хүссэнээрээ дүрэмд баригдахгүй, нэр төр хичээхгүй бас аз жаргалтай, баяр баясгалантай 2 хон жил яагаад байж болохгүй гэж,, Түүгээр дуусахгүй өөрийгөө олж аваад энэ амьдралаа уйтгар гунигтай өнгөрөөж ядсан бус харин маргаашнаас эхлээд л өөрчлөх биш өөрийнхөөрөө шийдий,, Бас хайр сэтгэлээс айж зугтахгүй бүх зүрх сэтгэлээ зориулаад л үзий.. алдах зүйл байхгүй шүү дээ би өөрөө л биш бол хэн намайг баяр хөөртэй болгох билээдээ.. Нөгөө сэтгэл бүхнээ зориулий үзий яагаад болку гэж болно бүх зүйл болно, бүтнэ. Амьдрал хэчнээн сайхан бас сонирхолтой билээдээ.. Амьдрал минь чи бол миний сэтгэлээр бүтээгдэх миний насан туршийн бүтээл бай х болох нь дээ.. Ингээд таалагдсан сүүлийн үг.. All I want is you^^