NUMBER 23

Аймар юм аа.. Хүн ямар нэгэн юманд хэтэрхий итгэхээрээ бүх хамаг ухаанаа алдчихдаг бололтой. Тэхээр л хүний оюун санаа ухаан бодол гэдэг үнэхээр маш сонирхолтой тайлагдашгүй зүйл байдаг. Заримдаа миний бодлоор хүн бусдаас биш өөрөөсөө л хамгийн их айж байвал зүгээр юм шигээ.. Бүх юм учир утгатай бас хоорондоо холбоо хамааралтай байдаг боловч нэг бодлын хүний ухаан санаа гэдэг хар ангал байдаг бололтой. Үнэхээр л мартий гэвэл мартаж болдог. Бүүр айчихлаа. Уг нь өөрийнхөө амьдралыг зохиол болгон үлдээе гэж боддог байлаа тэгсэн чинь тэгсэн чинь.. гэхдээ миний амьдрал ямар байхыг хэлж мэдэхгүй байна. Гэхдээ л үнэнтэй нүүр тулах ямар аймар юм бэ хүн энэ бүхнийг даван туулах хэрэгтэй гэхдээ ингэж бишээ хүн бүрт өөрийн гэсэн өмнөх амьдрал байдаг.. өмнө нь би ямар байсан нь чухал биш харин одоо ямар байгаа нь л чухал.. Хүн бүрт өмнө нь сонголт тулгардаг гэхдээ тэр л үед зөв шийдвэр гаргаж чадаж байна уу гэдгээс бүх зүйл шалтгаална. Ямар ч сонголт хийсэн гэсэн хэдий хэцүү ч гэлээ хүн хүнээрээ байх нь хамгийн чухал.. Ямартай ч энэ хино таалагдлаа. Сайн мууг нь хэлж мэдэхгүй ч лав сэтгэл хөдөлгөж чадаж байна гэдэг наддаа хангалттай гэсэн үг. За тэгээд сүүлйин үг гэвэл.. Be sure your sin will find you out.. 32-23

Хөөх бичиж дуусаад хадгалсан чинь 1 сарын 23.. за тэгээд 23-т байсан хий насаараа 23 гээд л 23-тай юм ч их байна шүү. Яанаа галзуурчих вийдээ хэхэ хүн ер нь ямар нэг зүйлийг холбоотой болгий гээд бодуул юуг ч хооронд нь хамаарал үүсгээд харчиж чадах юм шигээ.. Яг л нөгөө хармаар бол харж, сонсмоор бол сонсож, мэдэрмээр бол мэдрээд л..

Зуун жилийн ганцаардал

Анхандаа нэг л барьж авч чадахгүй дөлсхийгээд 2 ч ном уншиж дуусгасаныхаа дараа л нэг юм барьж авлаа. Үнэн хэрэгтээ төсөөлж байснаас минь хэтэрхий өөр байсан болоод ч тэр үү эхнээсээ л энгийн үйл явдал нь анхаарлыг минь татаж цаашаа юу гарах бол гэхээс, үйл явдал нь хэрхэн өрнөх бол, яаж дуусах бол гэсэн бодлоосоо болоод уншилт маань өөрийн мэдэлгүй хурдсаад байлаа. Яг л 10 жилдээ дараагийн хуудсанд юу гарах бол гэж додолдог байсан үедээ очцон мэт.. Зохиолын дүр бүрээс л өөрт байдаг зан араншингаа харж бас би оронд нь байсан бол яах байсан бол гэх асуулт урган гарч, харин дүр нь яаж байгааг уншаад асуултандаа хариулан үйл явдал хэрхэн өрнөхийг өнгөрсөн бүхнийг мартаад үргэлжлүүлэн.. Зохиолд гарч буй хүмүүсээс өөрийгөө харсандаа ч тэр үү дүрүүдийн нэрс дахин давтагдаж тухайн дүр бүрийн өөр нэг амьдрал гарч ирээд ч байгаан шиг.. Хүн бүрт л өөрийн гэсэн зовлон, ганцаардал, баяр жаргал, инээд хөөр гарч ирж тэр бүрд нь яанаа, яамайдаа гэх мэтээр сэтгэл хөдлөн, зарим үед нь хармсаж, хааяа зарим үйлдлийг нь ч ойлголгүй гайхаад л магадгүй үзэл бодолтой минь зөрчилдсөн байхл даа.. Ямар нэг зохиол уншаад дуусах бүрд л өөрийгөө аль нэг дүртэй нь адилтган бодож хааяадаа өөрийн мэдэлгүй дуурайгаад байна уу эсүүл би угаасаа ийм байгаад өөрийгөө олооод авчихвуу гэж аайдас төрдөгсөн. Энэ удаад тэр гээд хэлчих онцгойрсон дүр байсангүй. Бүгд л өөр өөрийнхөөрөө сэтгэлийг минь татаж, нэр дахин өгөгдөх бүрд л тухайн хүнийг хувилаад байгаа мэт, өөр орчин нөхцөлд хэрхэн өөр байгааг нь харж айх гайхах зэрэгцэн бодол минь дахин батлагдаад л.. Хааяа өөрөө өөрөөсөө айдаг. Бусдаас өөр юм шиг, том, илүү муу санаатай, илүү юм боддог юм шиг санагдаад,, гэхдээ сайн байхыг хүсдэг, хэн нэгэнд муу зүйл хийхгүй, муухай санахгүй, сайн зүйл хийгээд байж чаддаггүймаа гэхэд саад болоод байхгүйгээр л.. Тэдний дунд байхдаа мэдэрдэгүй ч дараа нь ганцаараа үлдэхдээ л ямар их ганцаардаж байснаа мэдэрдэг. Нэг оронд байхдаа, ярилцаж суухдаа ч, бас чимээгүй ширтэлцэн байхдаа ч аз жаргалыг мэдэрдэг тэр агшинг мэдрэхсэн. Хэхэ юу болоод хадуурчихваа.. хэхэ хайрлаж дурлах насанд хүрсэн бололтой. Хүн бүр л ганцаарддаг. Харин энэхүү ганцаардлаа хэрхэн ямар аргаар давж гарах биш юмаа үүнд хэрхэн хандаж байгаагаараа л ялгаатай бас сонирхолтой. Ямар ч гэсэн Буэндиагийн 6 үеийн 100 жилийн амьдрал бас нэг өөр нүд, бас л нэг өөрөөр харах өнцөг өгчихлөө.. Тээд хамгийн сүүлд гэвэл таалагдсан үгээрээ дуусгий. Хүн өөрийн амьдралаа зохиодог бус бусад хүмүүс миний амьдралыг зохиодог. Үүнтэй санал нийлдэггүй ч өнгөрөх цаг мөч бүр үүнийг батлаад байх юмдаа..

The holiday

Гоё кино үзэх гоё шүү гэж.. Ийм гоё сэтгэл сэргээсэн кино үзлээ шүү дээ.. Өөрчлөлтгүй, гунигтай амьдрал, эсүүл цөхөрсөн хууртсан сэтгэл хэдийгээр энэ 2 надаа байхгүй боловч эрч хүчтэйгээр амьдралдаа өөрчлөлт оруулах хэрэгтэй хамгинй хэрэгтэй зүйлээ олох ч юм билүү?? Залуу насанд үзээд алдахад буруудахгүй гэдэгдээ. Сэтгэлээ дагах хэрэгтэй, юу хүсэж байгаагаа сэтгэл хаашаа тэмүүлж байгааг мэдрэх нь.. Айх хэрэггүйээ.. Ер нь яагаад болохгүй гэж тийм биздээ?? Үргэлж юм бүхнийг тооцоолон хэн ер нь намайг шүүх эрхтэй юм бэ?? Ирэх 2 жилийг би өөрийгөө олохдоо өөрийнхөөрөө байхдаа хэн гэдгээ мэдэхдээ зориулах болно.. Урьд нь төлөвлөж байсан хийхийг хүсэж байсан бүхнээ хийж, турших гэсэн бүхнээ туршиж яагаад болохгүй гэж,, ганц олдох амьдрал шүүү дээ,, гадаа гарч гүйгээд хүссэнээрээ блогоо бичиж, бясалгалд, бүжгэнд явж бас дискод орж хүссэн зүйлээ уншиж,, одоог хүртэл бодож байдаг өөрийн хэн гэдгээ мэдэхэд зориулий.. Хүн бүрийн зөв гэж боддогоор амьдрах албагүй шүүүдээ.. Миний амаьдрал харамсах зүйлгүйгээр сайхан төсөөлснөөрөө биш байсан ч хэцүү бэрх байсан ч өөрийгөө хуурахгүй.. Жинхэнэ юу хүссэнээрээ дүрэмд баригдахгүй, нэр төр хичээхгүй бас аз жаргалтай, баяр баясгалантай 2 хон жил яагаад байж болохгүй гэж,, Түүгээр дуусахгүй өөрийгөө олж аваад энэ амьдралаа уйтгар гунигтай өнгөрөөж ядсан бус харин маргаашнаас эхлээд л өөрчлөх биш өөрийнхөөрөө шийдий,, Бас хайр сэтгэлээс айж зугтахгүй бүх зүрх сэтгэлээ зориулаад л үзий.. алдах зүйл байхгүй шүү дээ би өөрөө л биш бол хэн намайг баяр хөөртэй болгох билээдээ.. Нөгөө сэтгэл бүхнээ зориулий үзий яагаад болку гэж болно бүх зүйл болно, бүтнэ. Амьдрал хэчнээн сайхан бас сонирхолтой билээдээ.. Амьдрал минь чи бол миний сэтгэлээр бүтээгдэх миний насан туршийн бүтээл бай х болох нь дээ.. Ингээд таалагдсан сүүлийн үг.. All I want is you^^

2046

Их сонирхолтой хино гэж хүнээс дуулаад бараг дахин дахин хэлүүлж байж үзсийн..Үзсэндээ отхон ч харамссангүйээ. Мэссэнжэрээр орж иржаагаа хүмүүсийг тоохгүй болтлоо үзсэн гэхээр таалагдсан хэрэг. Үнэндээ миний үзэл бодол, бүх юмтай таарахгүй үйл явдалтай байсан ч гэсэн нэг л тийм сонин..Гол дүр зохиолч нь маш олон хүүхэнтэй явдаг гэхдээ тэр хүүхнүүд бүгд л өөр өөрийн онцлогтой, амьдралтай, зан чанартай..Бүгд л нэг нэг зохиол болон амилна..Тээд бодлоо миний амьдрал ийм зохиол болуул яах вэ гээд..надад таалагдах болуу?? Нэг найз маань надад зориулж зохиол бичий гэсэн харин сэдвийг нь би өөрөө хэлэх ёстой,, Бичүүлмээр ч юм шиг гэхдээ юуны талаар гэж тэр зүгээр л өөрөө сонгож болкун байхдаа тээд би өөрийгөө олж хармаар байна..Юу хийсэн яасан өөр хүний нүдээр нэг удаа ч гэсэн өөрийгөө харахыг хүсэж байна..Хүмүүсийг харж, дүгнэж, муулж, сайлж залхлаа..Би өөрөө өөрийгөө хүртэл ойлгохгүй, мэдкү байжийж бусдыг танина гэдэг юу л бол..Яанаа нөгөөх хальж байх чинээ..
Хиногоо мартцан явжийна..Хүн гэдэг энэ хорвоо дээр яах гэж амьдардаг юм болоо??
Энэ хорвоо дээрээс зөв хүнээ олох гэж тэгээд тэр зөв хүнээ яаж мэдэх юм бэ?? Зүгээр л сэтгэл чинь хэлээд өгнө. Харин тэр цагт юу ч бодолгүй нүдээ аниад, цугтаа яв. Энэл жинхэнэ аз жаргал..Тиймийн бол хайртай хүнтэйгээ учирсан хүн яагаад уйлдын бэ?? Зовлон шаналал байхгүй бол аз жаргалын үнэ цэнийг мэдрэхгүй болохоор л..гЭХДЭЭ би өөр газар өөр цаг үед амьдарч байсан ч бас л тэр жаргал зовлонг туулах болно..Амьдрал болохоор..
All memories are traces of tears..

THE INVISIBLE

Юу гэж ч орчуулмаар юм бэдээ одоо..За тэр орчуулга ч ямар хамаа байх вэ. Шууд л хинондоо орий..Ер нь бол энэ кинонд нэгэн гавал залуугийн талаар гарна. Баян айлын, онц сурлагатай, бас нэр хүндтэй, царайлаг, ер нь л ирээдүй нь тодорхой нэгэн, гэхдээ ганцаардмал бас өөрийн гэсэн хүсэл мөрөөдөлтэй..Ингээд сургуулийнхаа хамгийн бүткү замд орчихсон хүмүүсийн хэлдгээр буруу замын охинд алуулснаар бүх юм эхэлнэ..Тэр хэдийгээр амьд байгаам шиг явж, ярьж байвч хэн ч түүнийг харахгүй, сонсохгүй гэхдээ түүнийг алсан охин мэдэрнэ. Энэ мэтээр гол дүр маань өөрийн биеэ хайх явцдаа хэн нь хэн бэ гэдгийг танина..Энэ хиног үзээд хүн бүр харагджаагаа шигээ байдаггүйг ухаарсан. Хүний сэтгэл хийж буй үйлдлээр нь илрэх албагүйг бас..тээд өөрийнхөө дургүй хүмүүсийг, таалагдадгүй хүмүүсийг дахин нэг харсан, зарим үед үнэндээл шаал хэрэггүй зүйлүүд байсныг мэдэрсэн..Тээд өөрийгөө тэр дүрийн оронд нь тавилаал даа, хэрвээ би ийм байдалтай болуул гээд, үнэндээ ийм байдалд орохыг хүссийн..Хэнийг ойлгодгүйгээ, өөрийгөө ямархуу хүн гэдгээ мэдрэхийг хүссийн, өнгөрөөсөн амьдрал минь хэр үнэ цэнэтэйг мэдэхийг хүссэн ч байж магад..Надад ер нь хино маш их нөлөөлдөг юм шигээ,,Заримдаа хино үзсэнийхээ дараа яг л тэр хиноны нэг дүр болсон мэт төстэй зан чанар гаргаж энэ тэр сонин сонин болийшүүдээ. Тээд боддийн би ер нь зүгээр нэг дүрийг бодит амьдралд хөрвүүлээд байнуудаа гээд. Уг нь бол амьдралыг л хино харуулдаг байлтай..Гэхдээ бодоод байсан энэ 2 маань нээх их чанарын ялгаа байгаа гэжүүдээ??

Цуурайнаас төрөгсөд..

Үнэндээ энэ номыг бол аягүй санаандгүй явж байгаад авчихсан юм..анхандаа өөр нэг ном хайж очоод байхгүй болохоор нь ном үзэж байгаад худалдаад авчихсан Аюурзана гэдэг зохиолчийн ном..Яаг үнэнийг хэлэхэд үнэхээр сонирхолтой санагдсан тул эхлээд дунд нь нэг ч завсарлалгүй уншаад дуусгачихсан бас нэг юм хэлэхэд энийг уншиж байхдаа яаг л зохиол дотор байгаа хүмүүсийн хажууд байгаа юм шиг л сэтгэгдэл төрж байлаа..Энэ номонд ерөнхийдөө 4 хүний амьдралын талаар өгүүлдэг бөгөөд 4үүлээ их сонин амьдралтай 3 эрэгтэйгийхн нь хувьд хоорондоо нэлээд төстэй..пост-модернизм үзлийг л өөртөө их агуулсан ном байлаа хэхэх би өөрөө ч пост-модернизмын талаар бүүр сайн мэдэхгүйлдээ тэгээд л тэр хүмүүс өөрсдийн хүслээрээ амьдарч яаг үнэдээ бол өөрсдийгөө ч сайн ойлгодгүй хүмүүс бүх амьдралынх нь үйл явдал өнгөрсний тусгал болоод л өөрсдөө ч түүнийгээ мэддэггүй олон үнэн дунд төөрөлдөж тэндээсээ өөрсдийгөө олж авах гэж тэмцэж буй талаар өгүүлсэн байсан..энэ номыг би цаашдаа ширээн дээрээ тавий гэж бодож байна байнга хэзээч аваад уншиж болохуйц газар..Гэхдээ уншаад дууссаны дараа би ямар ч асуултанд хариулж чадахаа байчихлаа..тээд бас өөрийнхөө талаар нэлээд их бодож үзлээ ерөнхийдөө би их зөрүүд хүн тээд өөрийнхөөрөө зүтгэх дуртай бүр хааяа өөрийн бурууг мэдсээр байж л зүтгэчихдэг муу зуршилтай. Хааяа хүмүүс надад хэлдийн чамд зөвхөн 2 хариулт л байдаг юмуу гээд эсүүл үнэн эсүүл худал, эсүүл сайн эсүүл муу гэсэн гэж..тээд энэ номыг уншчихсан чинь үнэн гэж хэд хэд байдаг туйлын үнэн гэж байдаггүй гээд шууд л толгой маань хүлээгээд авчихлаа үнэндээ өөртөө, бүх юмандаа эргэлзээд хэцүүхэн л байна гэхдээ цаашдаа энэ хүний бичсэн зохиолуудыг унший гэж бодож магадгүй би эндээс өөрийгөө олох ч юм билүү?? хамгийн түрүүнд энэ номыг уншаад өөрийнхөөрөө байх гэж юу вэ гэдгийг бодсон тэр талаар би өөрийнхөө нөгөө блог дээр бичсэн байгаа.. Яаш одоо миний хамгийн их хүсэж бу зүйл нь өөрийгөө олж авах яаагаад өдий 20хэд хүртлээ миний үзэл бодол төлөвшөөгүй өөрөө өөрийгөө ч мэдэхгүй байгаадаа гайхаж л байна..заза ингээд бас хамгийн их таалагдсан өгүүлбэрээр бичлэгээ төгсгийдөө. Цуурай мэт зэрэгцээ үнэнүүдээс бид аль нэгийг нь мэдэрдэг..

Муур миний өчил..

Хамгийн анх блог гэдэг зүйлийг бичиж эхэлснээс хойш хамгийн түрүүнд уншиж дуусгасан ном маань энэ ном гэжийгаа..үнэн хэрэгтээ энэ номыг бараг жилийн турш уншсан гэхэд болноо дунд нь алга болж нэг үзээд тээд олдсоных нь дараа ёстой тавилгүй байж байгаад дуусгасан юм..Нацүмэ Соосаки гэдэг зохиолчийн ном.. урьд нь дандаал хайр сэтгэлийн талаар өгүүлсэн зохиолын ном уншдаг байжийгаад бараг л анхны ийм төрлийн уншсан ном гэхэд болно..энэ номон дээр юу гардаг гэхлээр нэгэн муур өөрийн орчин тойрныхоо амьдралыг өөрийн үзэл бодол, байгаа байдлаар нь тэр үеийн японы амьдралыг хүүрнэн өгүүлдэг..энд тухайн зохиолчийн үзэл бодол, хүмүүсийн арчаагүй байдал, хувь хүн бүрийн онцлог, аз жаргал, хүн төрөлхтний үзэл бодлын өөрчлөлт гээд л маш зүйлийг тусган өгүүлсэн байн лээ ер нь нэг удаа уншчхад зүгээр зохиол санагдсааан анхандаа сонирхолгүй байсан ч унших тусам улам л уншмаар санагдаад байсныг бодоход бас ч гэж гайгүй зохиол бололтой гэсэн үнэлгээ өглөө..энийг уншчаад төрсөн сэтгэгдэл нь бол энэ амьдралд амьдарч байхдаа хүмүүсийн амьдралд заавал оролцох биш зүгээр л хөндлөнгөөс нь киноны үзэгч маягаар үзэж болохыг мэдлээ тэр нь бас сонирхолтой болохыг.. миний хувьд хэтэрхий юм юманд оролцож гол рольд байх дуртай хүн юм шиг байгаан ер нь бол цаашдаа оролцогч биш үзэгч байдлаар бас хандий гэж бодсон.. тээд бодохоор надаа бас ч гэж нөлөөлжээ.. бас япон орны талаар нэлээд мэдлэгтэй болсон гэж боджаагаа.. зозо энэ удаад энэ номноос хамгийн их таалагдсан нэг өгүүлбэрээ бичээд дуусгыдөө..Хүн далд санаа агуулах тусмаа тэрхүү далд санаа нь муу үр дагуулж, азгүй явдлын үндэс болдог..